Paftalarım

Teslime 2 hafta kalmışken yani uykusuz gecelerimin son bulmasına daha çook zaman varken, binbir türlü eziyete mağruz kalmış bedenim mi yoksa acılarla yoğrulmuş ruhum mu daha hasarlı bilmiyorum. Hocaların gazabı mı, arkadaş kazıkları mı eskitti beni? Bir süreliğine mi his kaybı yaşıyorum, kalıcı mı bu felç? Cevap aramıyorum. Sadece artık bitsin istiyorum. Tekrar başlayacağını hem de katlanarak büyüyeceğini her hatırladığımda vücuduma saplanan cam kırıklarına aldırmıyorum. Nefsime güzel gelen şeyler düşündüğümde (misal yasak elmayı ısırmak) bedenime dalga dalga yayılan sarhoşluğu dikkate alıyorum. Bir proje için bu kadar mala bağlanır mı diyeceksiniz? Bi kere 1 değil tam 3 proje, ayrıca yaşamayan bilmez yeğen... Şimdi eserlerimize bir göz atalım.

Bu paha biçilemez eşik analizi 2 ay öncesine ait olup, kaç kez tekrarlandığı tam olarak bilinmemektedir.

Arazi kullanımımız gözde parçalarımızdan olup, yapımı en az yorucu olan eserdir. Bu kolaylığı sağlayan sevilesi varlık Zippo'ya sevgilerimi iletirim.

Turizm odaklı plan grubuna dahil olmam vesilesiyle yaptığım sentez.

I ♥ Zippo

Mutluluk bile acı veriyor çünkü sonu var biliyorum