Öldü

Çarşamba günü telefonuma gelen bir mesajla düştüm bu boşluğa. Son ulaşım dersi vardı öğleden sonra, ben gitmeyecektim. Özge dersin ertelendiğini, üst sınıftan bizimle ulaşım alan bir arkadaşın vefat ettiğini yazmış. Kızıl saçlı, gözlüklü çocuk vardı ya işte o. Yemek yerken nefes borusunun tıkanması sonucu ölmüş diyorlar. Adını bilmediğim, hiç konuşmadığım ama aynı okulda defalarca karşılaştığım, meslektaşım, arkadaşım, kızıl saçlı çocuk... O da herkes gibi finallere pafta yetiştirmeye çalışıyordu, bizim gibi stresli endişe dolu günler geçiriyordu, evine gitmek için gün sayıyordu. O gitti, geriye tamamlanmamış paftaları, boya kalemleri, bilgisayarı, facedeki beğenileri, seneye alacağı diploması kaldı. İnsan tuhaf yaratık, herşeyden kendine bir pay biçmeyi iyi biliyor. Kendimi düşündüm, ya ben olsaydım, benden geriye ne kalırdı? Ondan geriye kalanlardan farklı değil. Bugün okula gittim herkes çoktan normale dönmüştü. Güldük, konuştuk hiçbirşey olmamışcasına.

Kızıl saçlı gözlüklü çocuk, adının Ahmet olduğunu ölümünle öğrenmek istemezdim. Umarım gittiğin yerde huzur bulmuşsundur. Mekanın cennet olsun.